Madagaskar: beatyfikacja Luciena Botovasoa

„Lucien Botovasoa był człowiekiem nadzwyczaj inteligentnym. Po czterech latach nauki w kolegium jezuitów w Fianarantsoa, otrzymał dyplom nauczyciela, i od razu podjął pracę w Vohipeno. Jego mottem były słowa: ad maiorem Dei gloriam. W wieku 22 lat poślubił Suzanne Soazana, z którą miał ośmioro dzieci. Ugruntowany, zapalony chrześcijanin, pragnął w małżeństwie prowadzić życie święte. Kiedy dowiedział się o tercjarzach franciszkańskich, utworzył pierwszą wspólnotę – mówi radiu Watykańskiemu kard. Amato. - Do III zakonu franciszkańskiego został przyjęty 8 grudnia 1944 r. Zaczął prowadzić życie ubogie i nadzwyczaj pobożne: pozostawił eleganckie ubrania i zadawolił się prostymi sandałami, koszulą i spodniami. Pościł w środy i piątki. Wstawał o północy, aby modlić się na klęczkach, potem około czwartej udawał się do kościoła, pozostając tam aż do Mszy. W duszy był franciszkaninem, zawsze radosny, ciągle się modlił, gdziekolwiek się udawał zawsze miał różaniec w ręku. 30 marca 1947 r., w Niedzielę Palmową, został aresztowany i za wyznawanie wiary chrześcijańskiej skazany na śmierć. Zaprowadzono go nad rzekę, gdzie modlił się: «Mój Boże, przebacz moim braciom. Niech moja przelana krew przysłuży się zbawieniu mojej ojczyzny». Został ścięty, a jego ciało wrzucono do rzeki. Umarł jako męczennik, za przykładem Jezusa, Boskiego Mistrza.“