Խաղաղ ցոյց՝ Արցախցի կիներ քայլարշաւով ուղղուեցան դէպի Շուշի տանող ճամբուն սկիզբը

«Արցախի մայրիկների ակումբ»ին նախաձեռնութեամբ, 7 Ապրիլին, Ստեփանակերտի մէջ կազմակերպուեցաւ խաղաղ ցոյց մը, որուն ընթացքին հարիւրաւոր արցախցի մայրեր, կիներ եւ աղջիկներ Արցախը Հայաստանին կապող միջանցքը բանալու, արցախահայութեան ինքնորոշման եւ հիմնարար իրաւունքները յարգելու, Ատրպէյճանի ցեղասպան քաղաքականութիւնը կանխելու պահանջատիրական քայլերթով ուղղուեցան դէպի Շոշ եւ Շուշի ճամբու սկիզբը, ուրկէ դէպի Շուշի շարունակուող ճամբան արդէն փակ է 117 օրերէ ի վեր:

«Արմէնփրէս»ը կը տեղեկացնէ, որ երթին մասնակցողները նախ ծաղիկներ զետեղեցին Ստեփանակերտի Զինուորական պանթէոն-յուշահամալիրին մէջ` յարգանքի տուրք մատուցելով Արցախի պատերազմներուն նահատակուած հայրենեաց պաշտպաններու յիշատակին, ապա երթով ուղղուեցան նախանշուած վայրը: «Արցախի մայրիկների ակումբ»ի համակարգող, երեք զաւակներու մայր Մարիամ Աբրահամեան ըսաւ, որ արցախցի մայրերը, կիները եւ աղջիկները ամէն օր կ՛արթննան պատերազմի եւ անոր պատճառով այրիանալու, որդեկորոյս դառնալու վախով: «Գազի բացակայութիւնը, էլեկտրաէներգիայի (ելեկտրականութեան) անջատումները, սննդի դեֆիցիտը (պակասը), որից արդէն տեւական ժամանակ զրկուած են մեր երեխաները, այդքան մտահոգիչ չեն, ինչքան այս անորոշ վիճակն ու Ադրբեջանի կողմից վարուող քաղաքականութիւնը, որն օր օրի ահագնանում է: Մենք` Արցախի կանայք, չենք լռելու, պայքարելու ենք: Մենք պարտք ունենք մեր տղաների առաջ, թոյլ չենք տալու հայաթափում հայկական հողում: Ցաւօք, սա միակ տարբերակն է մեր ձայնն աշխարհին լսելի դարձնելու համար: Մենք աշխարհից իրաւունք ունենք պահանջելու, եթէ մենք ինքներս ենք պահանջատէր: Արցախում իւրաքանչիւր մարդ պէտք է արթնանայ այն գիտակցումով ու հարցով, թէ ինչ է արել ինքն Արցախը հայկական պահելու համար: Մենք սկսել ենք մեր բաժին պայքարը, չենք յանձնուելու, եւ մեր կամքն անկոտրում է: Արցախի ժողովուրդն իր որոշումը կայացրել է 1988 թուականին` կապերը խզելով ագրեսոր (թշնամի) Ադրբեջանի հետ եւ ետդարձի ճանապարհ չկայ: Քանի դեռ մենք այստեղ կանգնած ենք, խօսում ենք հայերէն, ունենք մեր պետական կրօնն ու խորհրդանիշերը, Արցախն Ադրբեջանի կազմում չի լինելու», ըսաւ Աբրահամեան` աւելցնելով, որ ներկայիս, երբ աշխարհի տարբեր երկիրներու  կիներ ինքնակրթութեան, անձնական աճի, ասպարէզի ու սեփական բարօրութեան մասին կը մտածեն, այլ դաժան իրականութեան մէջ ապրող Արցախի կիներ գոյութեան պայքար կը մղեն:

Ցոյցին մասնակցող Քրիստինէ Բալայեան յայտնեց, թէ ինք համոզուած է, որ արցախցի կիներու միահամուռ ձայնը լսելի կը դառնայ աշխարհին: «Մենք ունենք կեանքի իրաւունք եւ աշխարհը պարտաւոր է լսել մեզ: Ամբողջ աշխարհում խօսւում է այն մասին, որ ոչ ոք իրաւունք չունի խախտել ժողովրդի ինքնորոշման իրաւունքը, սակայն այսօր` 21րդ դարում, բոլորը տեսնում են, որ ագրեսոր Ալիեւը շրջափակել է Արցախի ժողովրդին, արգելափակել Լաչինի միջանցքը: Մեր երեխաներն ազատ տեղաշարժուելու իրաւունք ունեն, մինչդեռ ագրեսոր Ալիեւը փակել է կեանքի ճանապարհը եւ փորձում է ինքը որոշել` ով կարող է անցնել այստեղով: Աշխարհը պէտք է կանգնի մեր կողքին, միջազգային հանրութիւնը պարտաւոր է օգնութեան ձեռք մեկնել մէկը միւսին, որովհետեւ կեանքը բումերանգ է, եթէ ինչ-որ մէկի հետ նոյնը պատահի, նրա կողքին եւս ոչ ոք չի կանգնելու», եզրափակեց Բալայեան: Քայլարշաւը աւարտեցաւ Հայաստանի Հանրապետութեան եւ Արցախի պետական օրhներգներով:

Ասոր զուգահեռ, Արցախը Հայաստանին կապող միակ ճամբուն՝ Ատրպէյճանի կողմէ փակման պատճառով, Արցախէն 12 հիւանդներ՝ Կարմիր Խաչի միջազգային կոմիտէին միջնորդութեամբ եւ ընկերակցութեամբ տեղափոխուեցան Հայաստանի մասնագիտացած բժշկական կեդրոններ:

Իսկ 9 այլ պարագաներ, որոնք նախապէս տարուած են Հայաստան՝ բժշկական խնամք ստանալու, վերադարձան Արցախ։

Աղբիւրը` Ասպարէզ