Վարդանանք Վարդանանք 

Անարատ Յղութեան Հայ Քոյրերու միաբանութեան Մեծաւորուհի՝ Մայր Սաճոնեանի վարդանանցի ուղերձը։

Ով աշխարհի բոլոր հայեր, և մանաւանդ նոր սերունդներ պահէք ամուր հաւատքը սուրբ, սիրէք երկիր մեր հայրենի :
Ունկնդրէ լուրը

Ստորեւ կը ներկայացնենք Անարատ Յղութեան Հայ Քոյրերու միաբանութեան Մեծաւորուհի Մայր Արուսեակ Սաճոնեանի վարդանանցի ուղերձը, զոր ան ներկայացուց 13 Փետրուար 2021-ի երեկոյեան  Անարատ Յղութեան Հայ Քոյրերու միաբանութեան մայրավանքէն ներս տեղի ունեցած Վարդանանցի տօնի հանդիսութեան աւարտին

Գերաշնորհ Սրբազան Հայր

Գերյարգելի Հայր Նարեկ

Մեծայարգ Դեսպանուհի Ծովինար

Առաքինազարդ Քոյրեր,

Սիրելի ներկաներ,

Վարդանանց  Պատգամ՝  Վասն կրօնից և հայրենեաց.

՛՛Այս հաւատքէն ոչ ոք կրնայ խախտել մեզ, ոչ հրեշտակները, ոչ մարդիկ, ոչ սուրը և ոչ ալ հուրը, ոչ ջուրը և ոչ ալ որեւէ հարուած . . .

Այս եղաւ պատասխանը հայ ամբողջ եկեղեցականութեան, իշխաններուն ու զօրականներուն երբ Պարսիկ թագաւորը կը պարտադրէր որ ուրանային Քրիստոս և ընդունէին զրադաշտական կրօնքը:

Մենք այսօր, որ հպարտօրէն մենք մեզ կը կոչենք արժանի հետեւորդները Վարդաններու և Ղեւոնդներու, և ամէն տարի, բացառիկ հանդիպութիւններով կը կատարենք Վարդանանց և Ղեւոնդեանց յիշատակութիւնները, արդեօք կը դաւանի՞նք այն հաւատքը որուն համար իրենց կեանքը զոհեցին Վարդանանց քաջ հերոսները:  Վարդանանք զոհուեցան հայու ինքնութիւնը և հաւատքը պահպանելու համար. Մենք պատրա՞ստ ենք, չըսեմ մեր կեանքը, այլ մեր հանգիստը զոհելու որպէսզի պահենք և պահպանենք մեր հայութիւնը և մեր կրօնքը:  Վարդանանցէն հարիւր յիսուն տարի առաջ միայն հայերը ազգովին քրիստոնեայ դարձած էին,  իսկ մենք 1720 տարուայ քրիստոնեայ ազգի զաւակներն ենք:

Վարդանանց յիշատակութիւնը բացառիկ առիթ մըն է խթանելու մեզ նոր միջոցներ որոնելու պայքարելու համար ներկայ դարու Յազկերտներու դէմ որոնք ոչ այնքան ոյժով, այլ արժէքներու խաթարումով,  կործանարար անտարբերութեան կը մատնեն մեզ, և անզգալաբար, կը տարուինք յարաբերապաշտութեան – relativismօ - հոսանքէն:

ճիշդ է որ աշխարհը փոխուած է,  կեանքի պայմանները դժուարացած են. Նոր գիւտերը և հաղորդակցութեան նոր միջոցները  մօտեցուցած են հեռաւորութիւնները առանց սակայն մօտեցնելու մարդոց սրտերն ու հոգիները:  Այսօր, սփիւռքահայութիւնը ենթարկուած է տարբեր ազգերու և ժողովուրդներու մշակոյթներուն յարմարուելու վտանգին. Նոր սերունդը կ՛ուզէ յարմարիլ իր շրջապատին, կը վախնայ զանազանուելէ և տարբեր ըլլալէ, և դժբախտաբար ծնողներ, շատ անգամներ, տարուած իրենց աշխատանքով և զանազան գործերով, թոյլ կու տան որ  իրենց զաւակները հետեւին շրջապատի պահանջներուն :

Մենք կը պարտինք Վարդաններու և Ղեւոնդներու մեր հաւատքը և մեր  ինքնութիւնը  և Վարդանանց յիշատակութիւնը պէտք է ստիպէ մեզ նորոգելու մեր ուխտը ըլլալու արժանի յաջորդները մեր հերոսներուն, հաւատարմութեամբ մեր ազգային հոգեւոր և բարոյական արժէքներուն, ինչպէս նաև մեր լեզուին և մշակոյթին :

Եթէ Վարդանանք կարենային այսօր իրենց շիրիմներէն դուրս գալ, ի՞նչ պիտի փսփսային արդեօք մեզմէ իւրաքանչիւրի ականջին.  Իսկ մենք, ի՞նչպիսի ուշադրութեամբ և պատրաստակամութեամբ պիտի ուզէինք լսել  իրենց ձայնին  որ պիտի բացագանչէր. ՛՛Ով աշխարհի բոլոր հայեր, և մանաւանդ նոր սերունդներ պահէք ամուր հաւատքը սուրբ, սիրէք երկիր մեր հայրենի :

Անոնք անվարան պիտի ըսէին մեզի, կռուեցէք և պայքարեցէք, պահելու և պահպանելու համար մեր դարաւոր  կրօնքն ու ազգային ինքնութիւնը :

Վարդանանք՝ 1570 տարիէ, մեր ազգային կեանքին մէջ, մեր անփոփոխ հաւատքի գրաւականն են:  Անոնք՝ կրօնական ամուր սկզբունքներով, քրիստոնէական արժէքներու հիմքը դրած են մեր կեանքէն ներս:  Դարերու ընթացքին, հալածանքներու ճնշումէն, և յատկապէս 1915-ի օսմանեան

կայսրութեան հայ ցեղի բնաջնջումի ահաւոր ծրագրէն՝ վերապրած է հայը: Ամէն օր, ամէն ժամ, հարկ է կրկնենք Եղիշէի խօսքը ուղղուած Վարդանանց կտրիճներուն. ՛՛Մահ ոչ իմացեալ մահ է. մահ իմացեալ՝ անմահութիւն:՛՛  Վարդանանք՝ իրենց մահով, նուաճեցին թշնամու դաւանափոխութեան ծրագիրը.  Մեր կտրիճներն ալ այսօր, իրենց մահով կը նուաճեն  ոսոխի բռնապետութիւնը:

Փառք մեր Վարդանանց զօրավարներուն, փառք մեր Ապրիլեան զոհերուն,  փառք մեր յաւերժ վերածնեալ ժողովուրդին և յատկապէս փառք մեր Արցախի քաջարի հերոսներուն:

30 տարի,  մեր հայրենական Արցախը վերակենդանացնելէ ետք, կրկին ահաւոր պարտութիւն կրեցինք. խլեցին մեզմէ մեր հողերը և սրբութիւնները. Կարիքն ունինք վահաններու,  մեր դատը պաշտպանելու և Արցախի անկախութիւնը ապահովելու համար:  Վարդանանց ճակատամարտէն ետք, մեր ժողովուրդը համախմբուեցաւ և այդպէս կրցաւ ստիպել Պարսից արքան ճանչնալու մեր իրաւունքը ազատօրէն  մեր կրօնքը դաւանելու և մեր ինքնութիւնը պահելու:  Հրամայական է որ մենք՝  մէկդի դնելով  մեր  բոլոր տարբերութիւնները, ազգովին միանանք, հայրենիք և սփիւռք,  և պայքարինք մինչև որ մեր նպատակին հասնինք:   

Մեր աննման Սեւակի խօսքերով . ՛՛Քիչ ենք, բայց հայ ենք. Քիչ ենք բայց մեզ հայ են ասում՛՛. Կանք, պիտի լինենք, ու դեռ շատանանք, եթէ պահենք և ապրինք մեր սուրբ հաւատը, հպարտութեամբ դաւանենք մեր հայկական ինքնութիւնը և պատկանելիութիւնը և այս զոյգ գանձերը  փոխանցենք նոր սերունդին ի գին ամէն տեսակ դժուարութիւններու և մարտահրաւէրներու:

Այս է ժառանգը Վարդանանց և Ղեւոնդեանց և իրենց շառաւիղներուն հետեւող մեր բիւրաւոր նահատակներուն:

Այս է իսկական խորհուրդը Վարդանանց, որ գրել տուած է մեր Շնորհալիին.

՛՛Հեղին զարիւնս իւրեանց ի նորոգումն եկեղեցւոյ:՛՛

 Անոնք իրենց արիւնը տուին եկեղեցին նորոգելու համար;

Մենք ալ պատրաստ ըլլանք ամէն բան զոհելու մեր հաւատքն ու ինքնութիւնը պահպանելու  համար:

 

Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ

14/02/2021, 09:28