Մայր աթոռ Սուրբ Էջմիածնում նշուեց համբարձման տօնը

Մայիսի 10-ին Հայաստանեայց Առաքելական Սուրբ եկեղեցին մեծ շուքով տօնախմբեց մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի Համբարձման տօնը, որը, տնօրինութեամբ Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ. Ծայրագոյն Պատրիարք եւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, հռչակուել է որպէս Սուրբ Էջմիածնի ուխտի օր:
Տէրունի տօնին, երբ յիշատակւում է նաեւ 1441 թուականին Ամենայն Հայոց Հայրապետական Աթոռի՝ Սսից Սուրբ Էջմիածին փոխադրելու պատմական իրադարձութիւնը, Հայոց Հովուապետի շուրջն էին համախմբուել հայաստանեան թեմերի առաջնորդները, Մայր Աթոռում պաշտօնավարող եպիսկոպոսներ, միաբաններ, թեմերում սպասաւորող քահանաներ եւ բազմաթիւ ուխտաւորներ:
Միածնաէջ Մայր Տաճարում, հանդիսապետութեամբ Գարեգին Բ. Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, մատուցուեց Սուրբ եւ Անմահ Պատարագ: Պատարագիչն էր Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Գեւորգեան հոգեւոր ճեմարանի տեսուչ Հոգեշնորհ Տ. Գարեգին վարդապետ Համբարձումեանը:
Իր քարոզում Հայր Գարեգինն անդրադարձաւ Համբարձման տօնի խորհրդին. «…Համբարձման խորհուրդն այսօր առաքելագործութեան պատգամ է, որ ամէնքիս ուղղում է Քրիստոս: Քրիստոսի համբարձումը նաեւ Իր երկրաւոր առաքելութեան ամբողջացումն ու կատարելութիւնն է: Քրիստոս երկինք մտնելով ամէնքիս ցոյց տուեց, որ մենք եւս այնտեղ պէտք է գնանք: Եթէ համբարձման պատմութիւնը չլինէր, մենք երբեք չէինք իմանայ, թէ Ս. Յարութիւնից յետոյ Քրիստոսի հետ ի՛նչ տեղի ունեցաւ, ինչպէ՛ս վերամիաւորուեց Հայր Աստծոյ հետ եւ այդ կատարեալ վերամիաւորութեան պատկերը մեզ համար ի՛նչ է, եթէ ոչ կատարեալ յոյս մեր իսկ` Աստծոյ հետ միաւորութեան»:
Պատարագիչը խօսեց նաեւ ազգային-եկեղեցական կեանքում առաքելագործութեան կարեւորութեան մասին:
«…Առաքելագործութեան տեսիլքով է, որ Քրիստոսի երկու առաքեալները՝ Ս. Թադէոսն ու Ս. Բարդուղիմէոսը, եկան Հայաստան եւ Քրիստոսի` «գնացէ՛ք, աշակերտեցէ՛ք, մկրտեցէ՛ք» աւետիսն ու պատգամը բերեցին նաեւ Հայոց աշխարհ: Այդ նոյն տեսիլքով է, որ այստեղ 301 թուականին Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչը հիմնեց այս Աթոռը՝ առաջին գահակալը դառնալով Սուրբ Էջմիածնի Արարատեան նախամեծար Աթոռի:
Դարեր շարունակ այս Աթոռը դեգերեց, դարեր շարունակ շրջեց, գնաց ուր որ թագաւորն էր, ուր որ ժողովուրդն էր, եւ վերջիվերջոյ՝ 15-րդ դարում՝ սրանից 577 տարիներ առաջ, Աթոռը վերահաստատուեց Սուրբ Էջմիածնում:
Ինչպէս Թովմայ Մեծոփեցի պատմիչն է ասում՝ այն պահին, երբ Արեւելեան վարդապետներն ու հաւատացեալները հաւաքուել էին այստեղ՝ այս Սուրբ Տաճարում, սաւառնաթեւ մի արծիւ գալիս եւ բազմում է Տաճարի սուրբ խաչի վրայ, եւ դա նշան էր, որ վարդապետները գնան եւ առաքելագործեն, որովհետեւ, ինչպէս այդ պահին Թովմայ Մեծոփեցին է նորից վկայում՝ բացում են Աւետարանը եւ ընթերցում այն հատուածը, որտեղ Քրիստոս ասում է՝ «այս աշխարհում նեղութիւններ կը տեսնէք, բայց քաջալերուեցէ՛ք. Ես յաղթեցի աշխարհին»:
Այս պատգամով է, որ Առաքելական այս Աթոռը 1441 թուականին՝ հէնց այս օրը՝ Համբարձման տօնին, վերահաստատուեց Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում: Եւ այդ դարից ի վեր, այդ պահից ի վեր հայոց վարդապետները, եպիսկոպոսաց դասը, ամբողջ ժողովուրդը ձեռնամուխ եղան այս Տաճարի վերաշինութեանը:
Եւ մինչեւ այսօր հայ ազգը հոգեւորապէս սնւում է հէնց այս նախամեծար Արարատեան Ս. Էջմիածնի Աթոռից՝ ստանալով իր մխիթարութիւնը, իր հոգեւոր զարթօնքի սնունդը: Այս Աթոռը դարձաւ ներման, արդարացման եւ հաշտութեան Աթոռ», – ասաց Հայր Գարեգինը` յաւելելով, որ այսօր այն եւս իր գահակալով շարունակում է առաջնորդել Հայոց Եկեղեցին՝ մարդկանց կեանքի մէջ բերելով ներում, արդարացում եւ կատարեալ հաշտութիւն Աստծոյ հետ:
Սուրբ Պատարագի աւարտին, նախագահութեամբ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի, կատարուեց Հայրապետական մաղթանք:
Արարողութեան ընթացքում հոգեւոր դասը եւ ներկայ հաւատաւոր ժողովուրդն աղօթք բարձրացրեցին առ Աստուած Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի եւ Ամենայն Հայոց Հայրապետութեան անսասանութեան, պայծառութեան ու շէնացման համար:

Քաղուած  «Հայերն Այսօրէն»