Սուրբ Երկիր. ուխտաւորների բացակայութիւնը չի կարող մարել հաւատի լոյսը

Ֆետերիքօ Փիանա – Վատիկան

«Դէպի Սուրբ Երկիր կատարուող ուխտագնացութիւնները գրեթէ ամբողջովին դադարել են», - խորը ցաւով է նշում Երուսաղէմի Լատին Պատրիարքութեան առաքելական կառավարիչ՝ իտալացի արքեպիսկոպոս Փիցցաբալլան: «Քովիտ-19»-ի համաճարակով պայմանաւորուած այս արտակարգ իրավիճակը շարունակում է խոչընդոտ հանդիսանալ, որպէսզի ուխտաւորները այցելեն Երուսաղէմ. «Խոչընդոտներից մէկը սահմանների փակ լինելն է: Երկրները, որոնց հետ դեռեւս պահպանւում է հաղորդակցութիւնը, պահանջում եւ պարտադրում են մեկուսացման խիստ սահմանափակումներ, ինչն էլ, բնականաբար, յուսալքման պատճառ է դառնում ուխտաւորների համար: Այս ամէնին աւելանում է նաեւ Իսրայէլում եւ Պաղեստինում անցեալ շաբաթուանից ի վեր սկսուած վարակումի դէպքերի երկրորդ եւ հզօր ալիքի բարձրացումը՝ ստեղծելով վախի մթնոլորտ»:

Վարակը չի կարող մեզ զրկել աղօթելու շնորհից

Քահանաներից շատերը ստիպուած են շարունակել ուղիղ եթերով հեռարձակուող պատարագներ մատուցել եւ հաւատացեալներին կարող են հանդիպել միայն սոցիալական ցանցերի միջոցով: Այդ իսկ պատճառով, սրբավայրերում հաւատքը դժուարին փորձութեան է ենթարկւում: «Մենք ապրում ենք Արեւելքում, իսկ այստեղ՝ աւանդական Եկեղեցւոյ ընկալմամբ պատարագին մասնակցութիւնը պէտք է իրական լինի: Ուստի, Եկեղեցւոյ նուիրեալ ընտանիքների արդի խնդիրներից մէկն այն է, որ հնարաւոր չէ կամ խիստ սահմանափակուած է պատարագներին իրենց մասնակցութիւնը: Այս դժուարութիւնները յաղթահարելու համար մեր քահանաները աղօթքի այլընտրանքային տարբերակներ են առաջարկում՝ նախապատրաստելով ընտանիքի գլխաւորներին, որպէսզի նրանք կարողանան իրենց հարազատներին փոխանցել Սուրբ Հաղորդութիւնը՝ այն դէպքերում, երբ քահանան ի վիճակի չէ նրանց այցելելու: Անկասկած, աղօթքը մարդկային եւ հոգեւոր աջակցութիւն է, որը կենսական անհրաժեշտութիւն է», - մեկնաբանում է Գերպծ. Փիցցաբալլան:

Նոր քահանաները՝ յոյսի նշան Սուրբ Երկրի համար

Աղօթքը նաեւ յոյսի իրական նշան է: Արքեպիսկոպոսի կարծիքով. «Այս դժուարին ժամանակաշրջանում, երբ աղօթքի ենք կանգնում՝ հայցելով Տիրոջ ողորմածութիւնը, ակնկալում ենք ստանալ հոգեւոր հացը, որի կարիքն աւելի խիստ ունենք, քան՝ հանապազօրեայ հացի: Մենք ապրում ենք այն հողի վրայ, որտեղ յարութիւն առաւ Յիսուս, ուստի, մեր պարտքն է պահպանել կեանքի զատկական տեսլականը, որը թէեւ խաչի, բայց նաեւ յարութեան խորհուրդն ունի»: Սուրբ Երկրում տասնմէկ նոր քահանաների եւ տասնութ սարկաւագների ձեռնադրութիւնը ապագային ուղղուած լաւատեսութեան մէկ այլ նշան է: «Չնայած բոլոր դժուարութիւններին եւ տարաձայնութիւններին՝ այդ թւում նաեւ քաղաքական, Տէրը մեզ օրհնում է նոր կոչումներով եւ, այս ամէնի համար, մենք երախտապարտ ենք մեր երկնաւոր Հօրը»:

Եկեղեցին տառապեալ հոգիների կողքին

Քորոնա ժահրով պայմանաւորուած՝ Սուրբ Երկրի հազարաւոր ընտանիքներ բախւում են մեծ դժուարութիւնների: Այս ընտանիքներից շատերը ամիսներ շարունակ մնացել են անգործ, յատկապէս՝ այնպիսի աղքատ շրջաններում, ինչպիսիք են Պաղեստինը եւ Յորդանանը: Առերեսուելով դժուարին այս կացութեանը՝ Եկեղեցին նոր միջոցներ է ձեռնարկում, որոնք թոյլ կը տան հոգալ ժողովուրդի կարիքները. «Այս գործում մեզ աջակցում են բազմաթիւ հաստատութիւններ, ի թիւս որոնց՝ Տիրոջ Գերեզմանի Ուխտի Ասպետները: Նրանց օգնութեամբ ստեղծել ենք արագ արձագանգման կենդրոններ, մասնաւորապէս՝ Բեթղեհէմի շրջանում, Պաղեստինի հիւսիսում եւ Արեւելեան Երուսաղէմում, եւ, ի հարկէ, նաեւ Յորդանանում: Արտակարգ իրավիճակների համար նախատեսուած այս կենդրոնները աջակցութիւն են ցուցաբերում այն ընտանիքներին, որոնք մնացել են առանց միջոցների եւ աղքատութեան շեմին են յայտնուել: Տրամադրւում է սնունդ, նաեւ՝ ուսումնական եւ առողջապահական աջակցութիւն: Պատմական այս ժամանակաշրջանում, սա առաւելագոյնն է, որ կարող ենք կատարել», - մանրամասնում է Գերպծ. Փիցցաբալլան:

Վաղուայ օրը  

«Գրեթէ մէկ տարի ստիպուած կը լինենք ապրել այնպէս, ինչպէս հիմա ենք ապրում: Ուստի, գիտակցում ենք, որ ուխտագնացութիւնները այլեւս չեն լինի նոյնքան բազմամարդ, որքան նախկինում էին: Աւելի բարդ կը լինի ճամբորդելը, նոյնիսկ «Քովիտ»-ի աւարտից յետոյ՝ այս համաճարակը մեզ կը պարտադրի ուշադրութիւն դարձնել այն ամէնին, ինչը մինչ օրս անուշադրութեան ենք մատնել: Ի ամփոփումն՝ պէտք է նշենք, որ ուխտագնացութիւններ կազմակերպելիս ստիպուած ենք համակերպուել այս նոր իրավիճակին՝ իր նոր ձեւերով, պայմաններով եւ ճանապարհային ուղեգծով: Անկախ ամէն ինչից՝ Սուրբ Երկրում ուխտագնացութիւնը միշտ առանձնայատուկ կը մնայ, քանի որ այս վայրերում ենք հանդիպում Յիսուսին: Իրողութիւն, որը երբեք չի փոխուի»:

Թարգմանեց՝ Հրանուշ Սարգսեանը