Папскі прапаведнік: або час на цішыню, або духоўнае спусташэнне
Прапаведнік Папскага дома падзяліўся духоўнымі разважаннямі са Святым Айцом і супрацоўнікамі Рымскай курыі раніцай 22 сакавіка 2019 г. у ватыканскай капліцы “Redemptoris Mater”. Ён засяродзіў сваю ўвагу на крызісе духоўнага жыцця, які перажывае чалавек у сучасную эпоху.
, - сказаў капуцын.
Айцец Канталамеса заўважыў, што ў наш час людзі жывуць “у цэнтрыфузе, якая працуе на поўную магутнасць”, у “страху перад цішынёй”, забываючы, што “духоўнае жыццё – гэта шлях да сапраўднага жыцця”. Духоўнае спусташэнне, аднак, не прымаецца многімі маладымі людзьмі, якія шукаюць месца і час для цішыні і сузірання, каб знайсці саміх сябе і Бога.
, - сказаў прапаведнік.
Паводле італьянскага манаха, засяроджанасць на вонкавым нярэдка тычыцца людзей, “найбольш занятых і актыўных ў Касцёле”, у тым ліку манаскіх асобаў. “Мітусня – гэта назва смяротнай хваробы, якая падсцерагае нас усіх...”, - папярэдзіў ён.
“Знікненне цішыні – гэта сур’ёзны сімптом. Здаецца, што амаль адусюль былі прыбраны таблічкі, якія ў кожны кляштарным калідоры загадвалі на лацінскай мове: Sillentium!”, - заўважыў айцец Канталамеса.
, - дадаў ён.
Капуцын заўважыў, што для хрысціян, якія імкнуцца выходзіць насустрач свету, важна спачатку сустрэць свайго бліжняга або беднага ў сэрцы, бо інакш існуе рызыка не сустрэцца, а “сутыкнуцца з ім”.
“Калі хочам наследаваць тое, што Бог зрабіў праз уцелаўленне, то будзем наследаваць Яго да канца. Гэта праўда, што Ён адмовіўся ад сябе, выйшаў па-за сябе, выйшаў з трынітарнага духоўнага стану, каб прысці ў свет. Аднак мы ведаем, як гэта адбылося: “Тое, што было – засталося, тое, чаго не было – было прынята”, кажа адносна ўцелаўлення старажытнае выслоўе. Не пакідаючы ўлоння Айца, Слова прыйшло да нас. Пойдзем жа таксама і мы ў свет, але ніколі не выходзячы цалкам з глыбіні сваёй душы”, - заклікаў прапаведнік Папскага дома.
