ር.ሊ.ጳ ፍራንቸስኮስ መራመድ እንደ ሚማሩ ሕጻናት እግዚአብሔር በእጆቹ እንዲያነሳን እንፍቀድለት አሉ!
ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንቸስኮስ ዘወትር እሁድ እለት በእለቱ በሚነበበው የቅዱስ ወንጌል ክፍል ላይ ተንተርሰው አስተንትኖ እንደሚያደርጉ የሚታወቅ ሲሆን በዚህ መሰረት ቅዱስነታቸው በመጋቢት 17/2015 ያደረጉት አስተንትኖ በወቅቱ ከዩሐንስ ወንጌል 11፡1-45 ላይ ተወስዶ በተነበበው እና የአልዓዛር ከሞት መነሳት በሚገልጸው የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል ላይ መሰረቱን ያደረገ እንደ ነበረ የተገለጸ ሲሆን መራመድ እንደ ሚማሩ ሕጻናት እግዚአብሔር በእጆቹ ደግፎ እንዲያነሳን እንፍቀድለት ማለታቸው ተገልጿል።
የእዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን
ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንቸስኮስ በወቅቱ ያደረጉትን አስተንትኖ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል እንድትከታተሉን እንጋብዛለን።
የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እሕቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ!
ዛሬ በአምስተኛው የዐብይ ጾም እለተ ሰንበት ስርዓተ አምልኮ ላይ የተነበበው ቅዱስ ወንጌል የአልዓዛርን ትንሣኤ አቅርቧል (ዮሐ. 11፡1-45)። ከፋሲካ በዓል በፊት የተተረከው የኢየሱስ የመጨረሻ ተአምር ነው፤ ስለዚህም ራሳችንን በእርሱ “ምልክቶቹ” ፍጻሜ ላይ እናገኛለን ማለት እንችላለን። አልዓዛር ሊሞት እንደሆነ የሚያውቀው የኢየሱስ ውድ ጓደኛ ነው፤ ጉዞውን ጀመረ ነገር ግን ከተቀበረ ከአራት ቀናት በኋላ ወደ ቤቱ ደረሰ ሁሉም ተስፋ በጠፋበት ሁኔታ ማለት ነው። የእርሱ መገኘት ግን በእህቶች ማርታ እና በማርያም ልብ ላይ ትንሽ መተማመንን ያድሳል (ዮሐንስ 11፡22፣27)። መከራ ቢደርስባቸውም ይህን ብርሃን የሙጥኝ ብለው ይዘውታል። ኢየሱስ እምነት እንዲኖራቸው ጋብዟቸዋል፣ እናም መቃብሩ እንዲከፈት ጠየቀ። ከዚያም ወደ አብ ጸልዮ አልዓዛርን “ውጣ!” ብሎ ጮኸ። (ዩሐ 11፡43) የኋለኛው ወደ ሕይወት ይመለሳል እና ይወጣል።
መልእክቱ ግልጽ ነው፡ ኢየሱስ ተስፋ ሁሉ የጨለመ በሚመስልበት ጊዜም እንኳ ሕይወትን የሚሰጥ ነው። አንዳንድ ጊዜ ተስፋ መቁረጥ ወይም ተስፋ ከቆረጡ ሰዎች ጋር መገናኘት ይከሰታል፡- በአሰቃቂ ኪሳራ፣ በህመም፣ በመራራ ብስጭት፣ በተፈጸመ ስህተት ወይም ክህደት፣ በተፈጸመ ከባድ ስህተት ከሚገኙ ሰዎች ጋር ማለት ነው። አንዳንድ ጊዜ “ከዚህ በላይ የሚፈጠር ነገር የለም!” ሲባል እንሰማለን። ሕይወት የታሸገ መቃብር የሚመስልባቸው ጊዜያት ናቸው፡ ሁሉም ነገር ጨለማ ነው በዙሪያችን የምናየው ሀዘንና ተስፋ መቁረጥ ብቻ ነው። ዛሬ ኢየሱስ እንደዚያ እንዳልሆነ ይነግረናል፣ በእነዚህ ጊዜያት ብቻችንን አይደለንም፡ በተቃራኒው ሕይወትን ወደ እኛ ለመመለስ ከመቼውም ጊዜ በበለጠ የሚቀርበው በእነዚህ ጊዜያት ነው። ከእኛ ጋር አለቀሰ፣ ለአልዓዛር ሲያለቅስ፡ ወንጌል ሁለት ጊዜ መነካቱን ይተርክልናል (ዩሐ 11፡33፣ 38)፣ እንባ እንደፈሰሰ አጽንኦት ይሰጣል (ዩሐ 11፡35)። እናም በተመሳሳይ ጊዜ ኢየሱስ ማመንን እና ተስፋ ማድረግን እንዳንቆም በአሉታዊ ስሜቶች ራሳችንን አንዳናስወስድ ይጋብዘናል። ወደ መቃብራችን ቀርቦ እንዲህ ይለናል፡- “ድንጋዩን አንሱ” (ዩሐ 11፡39) ይለናል።
ኢየሱስ እንዲህ ይለናል። ድንጋዩን አስወግዱ፣ ህመሙን፣ ስህተቶቹን፣ ውድቀቶችን እንኳን በጨለማ በብቸኝነት በተዘጋ ክፍል ውስጥ፥ በውስጣቸው አትደብቋቸው። ድንጋዩን አንሱት፣ ውስጥ ያለውን ሁሉ ይሳቡ፣ በድፍረት ያለ ፍርሃት ወደ እኔ ጣሉት፣ ምክንያቱም እኔ ካንተ ጋር ስለሆንኩ ስለ አንተ እጨነቃለሁ እና እንደገና መኖር እንድትጀምር እፈልጋለሁ። እናም ከአልዓዛር ጋር እንዳደረገው፣ ለእያንዳንዳችን ይደግማል፡- ውጣ! እንደገና ተነሱ፣ ወደ መንገዱ ተመለሱ፣ በራስ መተማመንዎን መልሰው ያግኙ! በመጀመሪያ በልጅነታችሁ ወቅት ለመራመድ በምትሞክሩበት ጊዜ እጃችሁን ይዘው እንደ ሚያለማምዷችሁ እኔም እንደ እዚሁ አደርጋለሁ። የሚያስሩህን ማሰሪያ አውልቅ (ዩሐ 11፡45)፣ ለሚያዳክምህ አፍራሽ አስተሳሰብ፣ ለሚገለል ፍርሃት፣ በመጥፎ ልምዶች ትዝታ ለሚፈጠር ተስፋ መቁረጥ፣ ሽባ የሚያደርገውን ፍርሃት አትሸነፍ። ነጻ እንድትወጣ እና በነፃነት እንድትኖር እፈልጋለሁ አልተውህም እና ከአንተ ጋር ነኝ! በህመም እራስህን አትሰር፣ ተስፋህ አይሙት ወደ ህይወትህ ተመለስ!
ውድ ወንድሞች እና እህቶች፣ ይህ በዮሐንስ ወንጌል ምዕራፍ 11 ላይ የሚገኘውና ለማንበብ ትልቅ ጥቅም ያለው ምንባብ የሕይወት መዝሙር ነው፣ እኛም ፋሲካ ሲቃረብ እናነባለን። ምናልባት እኛም በዚህ ቅጽበት በልባችን አንዳንድ ሸክሞችን ወይም መከራን እንሸከማለን፤ ይህም እኛን የሚያደቅቅ ይመስላል። ስለዚህ ድንጋዩን ማንሳት እና ወደ ኢየሱስ ቅርብ ወደሆነው ለመውጣት ጊዜው አሁን ነው። ልባችንን ለእርሱ ልንገልጽለት እና የሚያስጨንቀንን ነገር ለእሱ ልንሰጠው እንችላለን? የችግሮችን መቃብር ለመክፈት እና መድረኩን ለመመልከት ወደ ብርሃኑ መምጣት እንሻለን ወይ? እና በምላሹ እንደ ትንሽ የእግዚአብሔር ፍቅር መስተዋቶች፣ የምንኖርበትን አካባቢ በቃላት እና በህይወት ምልክቶች ለማብራት ችለናል ወይ? ስለ ኢየሱስ ተስፋ እና ደስታ እንመሰክራለን ወይ? የተስፋ እናት ማርያም የብቸኝነት ስሜት የማይሰማት እርሷ ደስታ እና በዙሪያችን ወዳለው ጨለማ ብርሃን እንድንመጣ እርሷ በአማላጅነቷ ትርዳን።
