ር.ሊ.ጳ ፍራንቸስኮስ ከእግዚአብሔር ጋር ስንሆን በህይወትህ ውስጥ ሁል ጊዜ አዳዲስ እድሎች ይኖራሉ አሉ!

ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንቸስኮስ ዘወትር እሁድ እለት በቫቲካን በሚገኘው በቅዱስ ጴጥሮስ አደባባይ ለሚሰበሰቡ ምዕመናን በእለቱ በሚነበበው ቅዱስ ወንጌል ላይ ተንተርሰው አስተንትኖ እንደ ሚያደርጉ የሚታወቅ ሲሆን በዚህ መሰረት ቅዱስነታቸው በጥር 29/2014 ዓ.ም ያደረጉት አስተንትኖ ከሉቃስ ወንጌል 5፡1-11 ላይ ተወስዶ በተነበበው እና ኢየሱስ ንግግሩን በጨረሰ ጊዜ ስምዖንን፣ “ወደ ጥልቁ ውሃ ፈቀቅ በልና ዓሣ ለመያዝ መረባችሁን ጣሉ” አለው። ስምዖንም መልሶ፣ “መምህር ሆይ፤ ሌሊቱን ሙሉ ስንደክም አድረን ምንም አልያዝንም፤ አንተ ካልህ ግን መረቦቹን እጥላለሁ” አለው። እንደዚያም ባደረጉ ጊዜ እጅግ ብዙ ዓሣ ያዙ፤ መረባቸውም ይበጣጠስ ጀመር። በሌላ ጀልባ የነበሩት ባልንጀሮቻቸው መጥተው እንዲያግዟቸውም በምልክት ጠሯቸው፤ እነርሱም መጥተው ሁለቱን ጀልባዎች በዓሣ ሞሏቸው፣ ጀልባዎቹም መስመጥ ጀመሩ በሚለው እና የመጀመሪያዎቹ ሐዋርያት እንዴት እንደ ተጠሩ በሚያመልክተው የቅዱስ ወንጌል ክፍል ላይ መሰረቱን ያደረገ አስተንትኖ እንደ ነበረ የተገለጸ ሲሆን ከእግዚአብብሄር ጋር ስንሆን በሕይወት ውስጥ አዳዲስ አድሎች ያጋጥሙናል ማለታቸው ተገልጿል።

የዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን

ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንቸስኮስ በወቅቱ ያደረጉትን አስተንትኖ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል እንድትከታተሉን ከወዲሁ እንጋብዛለን።

የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ!

በዛሬው ስርዓተ አምልኮ ላይ የተነበበልን ቅዱስ ወንጌል ወደ ገሊላ ባህር ዳርቻ ይወስደናል። ሕዝቡ በኢየሱስ ዙሪያ እየተሰበሰበ ሲሆን ስምዖን ጴጥሮስን ጨምሮ አንዳንድ ተስፋ የቆረጡ ዓሣ አጥማጆች ባሳለፉት ምሽት ምንም ዓይነት ዐሣ ባለመያዛቸው የተነሳ ተስፋ ቆርጠው መረባቸውን በማበጃጀት ላይ ነበሩ።  ስለዚህ ኢየሱስ በስምዖን ጀልባ ላይ ወጣ፣ ከዚያም ወደ ባሕር ወጥቶ መረቦቹን እንዲጥል ጠየቀው (ሉቃስ 5፡1-4)። እስቲ ኢየሱስ የፈጸማቸውን ሁለት ድርጊቶች ቆም ብለን እናስብ፤ በመጀመሪያ ወደ ጀልባው ወጣ፤ ሁለተኛው ደግሞ ወደ ውኃው ውስጥ እንዲገባ ጋበዘው። ዓሳ የሌለበት መጥፎ ምሽት ነበር፣ ነገር ግን ጴጥሮስ ታማኝ ሆኖ ወደ ባሕሩ ሄደ።

በመጀመሪያ ደረጃ፣ ኢየሱስ ወደ ስምዖን ጀልባ ገባ። ምን ለማድረግ? ለማስተማር። ያቺን ጀልባ ጠየቃት፤ ዓሣ ያልሞላችውን ግን ባዶዋን ወደ ባሕሩ ዳርቻ የተመለሰች፣ ከድካምና ተስፋ መቁረጥ በኋላ ባዶዋን የቆመች ጀልባ ነበረች። ለኛም ቆንጆ ምስል ነው። በየእለቱ የሕይወታችን ጀልባ ከቤታችን ዳርቻ ይወጣል የዕለት ተዕለት እንቅስቃሴ ባህር ውስጥ ይገባል፣ በየቀኑ "ከባህር ውስጥ ዓሣ ለማጥመድ" ህልሞቻችንን እውን ለማድረግ፣ እቅዶቻችንን ለመተግበር እና ለመከታተል፣ በግንኙነታችን ውስጥ ፍቅርን ለመለማመድ እንሞክራለን። ነገር ግን ብዙ ጊዜ፣ ልክ እንደ ጴጥሮስ፣ “የባዶ መረቦችን ምሽት” - የባዶ መረቦችን ሌሊት - ብዙ በመሞከር እና የተፈለገውን ውጤት ባለማየት ብስጭት ውስጥ እንገባለን። “ሌሊቱን ሁሉ ደከምን ምንም አልያዝንም” (ሉቃስ 5፡ 5) ይላል ሲሞን። በልባችን ውስጥ ብስጭት እና ምሬት ሲነሳ እኛ ደግሞ የሽንፈት ስሜት ውስጥ ስንት ጊዜ ገብተን እንቀራለን። ሁለት በጣም አደገኛ የእንጨት ትሎች አሉ።

ታዲያ ጌታ ምን ያደርጋል? ወደ ጀልባችን ለመውጣት ይመርጣል። ከዚያ ተነስቶ ወንጌልን ማወጅ ይፈልጋል። የኢየሱስ “ካቴድራል”፣ ቃሉን የሚሰብክበት መድረክ የሆነው ያ ባዶ ጀልባ፣ የአቅም ማነስ ምልክት ነው። እና ጌታ ማድረግ የሚወደው ይህ ነው - ጌታ አስደናቂ ተአምራትን ያደርጋል። ወደ ሕይወታችን ጀልባ ላይ ውስጥ በመግባት ወደ ባዶነታችን በመግባት በእርሱ መገኘት እንዲሞላን ልንፈቅድ ይገባል። በድህነታችን ውስጥ ሀብቱን ለመስበክ፣ ችግራችንን በምህረቱ ለመስበክ የመጣል። እስቲ ይህን እናስታውስ፡ እግዚአብሔር መርከብ አይፈልግም፤ እንኳን ደህና መጣችሁ እስኪል ድረስ ድሃ ጀልባ ይበቃዋል። ይህ አዎ እሱን ለመቀበል፣ ጀልባው ምንም አይደለም፣ ነገር ግን እንቀበላለን። ነገር ግን፣ እኔ የሚገርመኝ፣ በሕይወታችን ጀልባ ውስጥ እንዲገባ እንፈቅድለታለን ወይ? ያለንን ትንሽ ነገር ለእርሱ እናቀርባለን? አንዳንድ ጊዜ ኃጢአተኞች ስለሆንን ለእርሱ ብቁ እንዳልሆንን ይሰማናል። ይህ ግን ጌታ የማይወደው ሰበብ ነው ምክንያቱም እርሱን ከእኛ ያርቃል! እርሱ የመቀራረብ፣ የርኅራኄ፣ የፍቅር አምላክ ነው፣ እናም ፍጽምናን አይፈልግም፣ የእኛን አቀባበል ይፈልጋል። እናንተንም እንዲህ ይላችኋል: "ወደ ሕይወትህ ጀልባ ውስጥ እንድገባ ፍቀድልኝ"፣ "ጌታ ሆይ ተመልከት ..." - "እንደዚ ልክ አስገባኝ"። ይህን አስቡበት።

በዚህ መንገድ፣ ጌታ የጴጥሮስን እምነት እንደገና ይገነባል። ወደ ጀልባው ሲወጣ፣ ከሰበከ በኋላ፣ “ከምድር ትንሽ ፈቀቅ አለ” (ሉቃስ 5፡4) ይላል። በጠራራ ፀሐይ ለዓሣ ማጥመድ የቀኑ ጥሩ ጊዜ አልነበረም፣ ነገር ግን ጴጥሮስ በኢየሱስ ታምኗል። እምነቱን በደንብ በሚያውቀው የዓሣ አጥማጆች ስልቶች ላይ አይመሠርትም ይልቁንም በኢየሱስ አዲስነት ላይ ነው ያገኘው። ኢየሱስ የነገረውን እንዲፈጽም ያነሳሳው ይህ አስደናቂ ነገር ነው። ለኛም እንዲሁ ነው፤ ጌታን ወደ ጀልባችን ከተቀበልነው በባህር ውስጥ መውጣት እንችላለን። ከኢየሱስ ጋር፣ ያለ ፍርሃት፣ ምንም ሳንይዝ ለብስጭት ሳንሰጥ፣ እና ተስፋ ሳንቆርጥ እና “ከዚህ በላይ የሚደረግ ምንም ነገር የለም” እያልን ወደ ሕይወት ባህር እንጓዛለን። ሁልጊዜ፣ በግል ሕይወት ውስጥ፣ እንዲሁም በቤተክርስቲያኗ እና በህብረተሰቡ ህይወት ውስጥ፣ ሁል ጊዜ ሊደረግ የሚችል የሚያምር እና ደፋር ነገር አለ። ሁሌም እንደገና መጀመር እንችላለን - ጌታ ሁል ጊዜ በእግራችን እንድንመለስ ይጋብዘናል ምክንያቱም አዳዲስ እድሎችን ይከፍታል። ስለዚህ ግብዣውን እንቀበል፡ አፍራሽነትን እና አለመተማመንን አስወግደን ከኢየሱስ ጋር እንውጣ! የእኛ ትንሽ ባዶ ጀልባም ፣ ተአምረኛውን መያዝ ይመሰክራል።

ወደ ማርያም እንጸልይ፡ እንደሌላው ሰው ጌታን በሕይወቷ ጀልባ ውስጥ የተቀበለችው እርሷ ናትና። እኛንም ታበረታን ዘንድ አማላጅነቷን እንማጸን።