Bądźmy wielkoduszni i solidarni

W piątek 3 kwietnia, przed rozpoczęciem Wielkiego Tygodnia w czasach koronawirusa, Papież Franciszek skierował do wszystkich rodzin we Włoszech i na całym świecie przesłanie wideo, które było transmitowane wieczorem przez telewizję.

Drodzy Przyjaciele, dobry wieczór!

W dzisiejszy wieczór mam sposobność wejść do waszych domów w sposób inny niż zwykle. Jeśli pozwolicie, chciałbym z wami parę chwil porozmawiać w tym pełnym trudności i cierpienia okresie. Wyobrażam sobie, że ze swoimi rodzinami prowadzicie niecodzienne życie, by uniknąć zakażenia. Myślę o żywiołowości młodszych i starszych dzieci, które nie mogą wychodzić z domu, chodzić do szkoły, prowadzić swojego życia. Są w moim sercu wszystkie rodziny, zwłaszcza te, w których są chorzy lub które są, niestety, pogrążone w żałobie z powodu koronawirusa lub z innych przyczyn. W tych dniach myślę często o osobach samotnych, którym trudniej jest stawiać czoło tym momentom. A przede wszystkim myślę o osobach starszych, które są mi bardzo bliskie.

Nie mogę zapomnieć o chorych na koronawirusa, o osobach leżących w szpitalach. Pamiętam o wielkoduszności tych, którzy wystawiają się na niebezpieczeństwo, by opiekować się ofiarami pandemii lub by zagwarantować społeczeństwu podstawowe usługi. Iluż bohaterów mamy na co dzień, w każdej godzinie! Pamiętam również o tych, którzy mają problemy natury ekonomicznej i martwią się o pracę i o przyszłość. Myślę też o więźniach w zakładach karnych, których cierpienie pogłębia dodatkowo lęk wywołany przez epidemię — o siebie i o bliskich; myślę o bezdomnych, którzy nie mają domu, by się schronić.

Jest to moment trudny dla wszystkich. Dla wielu — niezwykle trudny. Papież wie o tym i — za pomocą tych słów — chce wszystkim powiedzieć, że jest blisko i że ich kocha. Starajmy się, jeśli możemy, jak najlepiej wykorzystać ten czas — bądźmy wielkoduszni; pomagajmy potrzebującym w sąsiedztwie; docierajmy, chociażby przez telefon lub media społecznościowe, do osób najbardziej samotnych; módlmy się do Pana za tych, którzy przechodzą próbę we Włoszech i na świecie. Choć jesteśmy w izolacji, myśl i duch mogą sięgać daleko dzięki kreatywności, do której zdolna jest miłość. To jest dzisiaj potrzebne — kreatywność miłości.

W sposób naprawdę niezwykły obchodzimy Wielki Tydzień, który wyraża i podsumowuje przesłanie Ewangelii o bezgranicznej miłości Boga. I w ciszy naszych miast rozlegnie się Ewangelia Wielkanocy. Apostoł Paweł mówi: «A właśnie za wszystkich umarł po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał» (2 Kor 5, 15). W zmartwychwstałym Jezusie życie zwyciężyło śmierć. Ta wiara paschalna zasila naszą nadzieję. W dzisiejszy wieczór chciałbym się nią z wami podzielić. Jest to nadzieja na lepsze czasy, kiedy my będziemy lepsi, wyzwoleni nareszcie ze zła i z tej pandemii. Jest to nadzieja — a nadzieja nie zawodzi; nie jest to złudzenie, lecz nadzieja.

Jedni przy drugich, z miłością i cierpliwością, możemy przygotować w tych dniach lepsze czasy. Dziękuję wam za to, że pozwoliliście mi wejść do waszych domów. Okażcie czułość cierpiącym, dzieciom, osobom w podeszłym wieku. Powiedzcie im, że Papież jest z nimi i modli się, by Pan wkrótce wybawił nas wszystkich od zła. A wy módlcie się za mnie. Dobrej kolacji. Do zobaczenia wkrótce!