Modlitwa za księcia Filipa w Rzymie
Krzysztof Ołdakowski SJ
Szef watykańskiej dyplomacji zaznaczył, że od tego momentu aż do swojej śmierci Filip był zawsze obecny, kilka kroków z tyłu, trochę w cieniu. Pomagał prowadzić monarchię oraz rodzinę królewską przez dziesięciolecia zmian i wyzwań. Abp Gallagher podkreślił, że Windsorowie to wyjątkowa rodzina, ale w gruncie rzeczy jest jak każda inna, ze swoimi radościami i smutkami, sukcesami i porażkami, konfliktami i napięciami, a także chwilami wielkiego szczęścia i satysfakcji.
Oprócz wymiaru towarzyszenia królowej i troski o rodzinę, kaznodzieja zwrócił uwagę szczególnie na dwa inne wymiary życia księcia Filipa. Zauważył, że kariera zmarłego w marynarce wojennej była wybitna – charakteryzowała się męstwem i determinacją. Pozostał bliski wszystkim rodzajom brytyjskich sił zbrojnych i zawsze je wspierał. Był ponadto patronem ponad 800 organizacji charytatywnych.
Dzieciństwo Księcia przypadło na niezwykle ciężkie lata i okoliczności dla jego rodziny. To, a także wykształcenie w eksperymentalnej Szkole Publicznej, sprawiło, że wyrósł na twardego młodzieńca, który był gotów zakasać rękawy i zrobić to, co konieczne w służbie swojego przybranego kraju.
Pewnie po części z powodu swojej osobistej historii Książę szczerze zainteresował się dobrem młodych ludzi i ich potrzebą dorastania w poszukiwaniu pozytywnych doświadczeń i zdobywania osiągnięć. W tym celu ustanowił Program Nagród Księcia Edynburga, z którego skorzystało tysiące ludzi i który okazał się cennym narzędziem w procesie dojrzewania wielu młodych mężczyzn i kobiet.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.